Teatr Stary

Teatr Stary im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie jest najstarszym, do dziś funkcjonującym budynkiem teatralnym w Polsce. Jego otwarcie nastąpiło 1 stycznia 1799 r.

Swoje powstanie pierwsza scena teatralna w Krakowie zawdzięcza Jackowi Kluszewskiemu, który pod koniec XVIII w. zakupił i przystosował do celów teatralnych dwie kamienice na rogu ulicy Jagiellońskiej i pl. Szczepańskiego. W poł. XIX w. do budynku dołączona została trzecia kamienica, a gmach został przebudowany przez znanych architektów Tomasza Majewskiego i Karola Kremera w stylu renesansu florenckiego. Po wzniesieniu w 1893 r. okazałego budynku Teatru Miejskiego (dziś Teatru im. Juliusza Słowackiego), teatr przy pl. Szczepańskim stracił na znaczeniu. Dopiero w latach 1903 – 1906 miasto postanowiło uratować budynek i zleciło jego gruntowną renowację. Odpowiedzialni za przebudowę Franciszek Mączyński i Tadeusz Stryjeński nadali mu secesyjny wygląd, tak z zewnątrz (stiukowy fryz) jak i wewnątrz (stolarka, polichromia). Gmach przeznaczony został na siedzibę Towarzystwa Muzycznego, a teatr powrócił tu dopiero po II wojnie światowej.

Na deskach Teatru Starego w Krakowie występowały bądź wciąż występują takie sławy jak Helena Modrzejewska, Ludwik Solski, Gustaw Holoubek, Jerzy Bińczycki, Tadeusz Łomnicki, Jan Nowicki, Anna Dymna, Anna Polony czy też Jerzy Trela. Tym wspaniałym zespołem artystycznym kierowali wybitni reżyserzy: Konrad Swinarski, Jerzy Grotowski, Andrzej Wajda, Krzysztof Kieślowski, Agnieszka Holland, Krzysztof Zanussi czy też Krystian Lupa. Przez cały okres komunizmu Teatr Stary nie poddawał się panującej ideologii, ale też unikał konfrontacji z władzą. Postawa kolejnych dyrektorów była umiarkowana i wyważona, a głównym celem tej instytucji nie było politykowanie, a przedstawianie wielkich dzieł polskiego i światowego dramatu. Tutaj wystawiono m.in. „Hamleta” Shakespeare’a, „Wesele” Wyspiańskiego, „Tango” Mrożka, „Wiśniowy Sad” Czechowa, „Dziady” Mickiewicza czy też „Szkołę żon” Moliera.